Deze blog werd ooit actief onderhouden maar ging verloren. Na een avondje forensisch onderzoek op archive.org werd hij in zijn historische ere hersteld.
Half wandelend, half schuivend dalen we de met los zand en stenen bezaaide helling af. Voor ons het aanzicht van kortgewiekte grasgroene weiden, omzoomd met bos. Verscheidene meters achter ons zoemt een golfkarretje. Uit veiligheidsoverwegingen wacht de instructeur even totdat iedereen beneden is, voordat hij zelf met de speelgoedauto de diepte in duikt. Andrew, zoals de Engelstalige instructeu...
De geregelde bezoeker zal het zeker al gemerkt hebben. De blog-frequentie is er flink op achteruit gegaan sinds de start van deze site. Diezelfde bezoeker weet ongetwijfeld ook waar dat onder andere aan ligt, dus daar ga ik niet over uitwijden. Omdat ik gemakkelijk zo’n anderhalf à 2 uur bezig ben met de gemiddelde post, wou ik toch even checken of er überhaupt een publiek voor is. Zingen voor ...
Met haar 2 donkere kijkers staart Sterre me wat wiebelig aan. Wiebelig, maar veelbelovend, wat zoveel wil zeggen als: “Ik ben tevreden en de kans dat ik zomaar ga huilen is 1 op 10”. Ik wieg haar ondertussen nog wat heen en weer op mijn arm en geniet van de aanstekelijke glimlach. Gelukkig beseft het kind nog niet welk een medogenloos wapen ze daarmee in huis heeft. Over enkele maanden heeft ze...
Puffend ren ik langs een dozijn rode Veolia-bussen. De perrons van deze kersverse Nederlands-Limburgse vervoersmaatschappij zijn net vernieuwd en de ontwerper van dienst is zo vriendelijk geweest om de Belgische haltes achteraan te plaatsen. Op pijnlijke wijze word ik andermaal geconfronteerd met de toestand van mijn conditie. Het goede voornemen om toch maar weer te gaan hardlopen, heeft zich ...
Aangezien ik in de komende tijd 10 dagen op een kampplaats ergens in mijn eigen pittoreske provincie zal vertoeven, zullen er eventjes weer geen blogposts zijn. Wie het zo lang niet uithoudt, kan altijd nog surfen naar sterre.kalders.be . En laat daar vooral een wens achter!