E-mail adressen en relaties lijken een beetje op elkaar. De meeste mensen hebben er wel één of meerdere die ze actief aanwenden. Sommigen hebben er wel één, maar gunnen het geen blik waardig zodat het uiteindelijk komt te vervallen. Alleen het aanmaken van een e-mail adres gaat iets anders in zijn werk dan dat van een relatie.
Neem de hypothetische situatie van de midlifer met een verse internetaansluiting. Vlak voordat de installateur de deur achter zich dichtslaat, wilt de midlifer nog even weten “wat nu zijn internetadres is”. De man in firmakleuren simultaanvertaalt de vraag naar “hoe moet ik e-mailen?”. Na een korte uitleg begeeft de nieuwe internaut zich argeloos in bitland, vingers in de aanslag om zijn eerste (gratis!) e-mail adres te registreren. Voornaam, achternaam, geboortedatum, hobby’s, interessegebieden, woonplaats, adres, telefoonnummer, GSM-nummer, … Een niet-aflatende stroom van persoonlijk vragen komt langsgesurft. Sexuele voorkeur zit er nog net niet bij.
En dan is het bijna zover. De stakker is nog slechts één OK-knop verwijderd van een onbevroed onheil waar niemand hem nog voor waarschuwde. Langzaam zakt zijn wijsvinger op de linkermuisknop. Onderwijl vrijkomende dopamine luidt euforie in. Een duidelijke klik is te horen: “Gefeliciteerd! U bent de trotse bezitter van het e-mail adres mei`86@hotmail.com”.
Samen met het manische registratiebericht schiet er echter ongemerkt een bit weg over de digitale snelweg om pas in Rusland, Amerika of een ander democratisch land tot stilstand te komen. Rode flikkerlampen beginnen er te gloeien tegen een achtergrond van loeiende sirenes. Een door beelschermen opgelichte boeventronie bulderlacht: “Mwoehaha! Weer een Viagra-prospect die potentieel stock options neemt om een Rolex aan te kopen”.
En niet veel later, nog vóór de brave internethuisvader ook maar één foto van het afgelopen familiefeest kon doormailen, steekt zijn mailbox er vol mee: spam!. Niemand had hem gewaarschuwd en niemand kan hem ervan af helpen. Al snel zal hij hardleers ondervinden dat binaire parasieten deel uitmaken van het digitale leven, zoals pakweg vlooien van het biologische. Zeer irritant, maar nooit destructief, tenzij voor de tolerantie.
Neen, dan mag hij van geluk spreken dat hij nog geen virus toegestuurd kreeg. “Een virus? Kan dat ook al? Tss… ongelooflijk he!” Het stemt tot een positief wereldbeeld dat anderen hem attent maken op dit gevaar. Dat gebeurt dan bijvoorbeeld via een mail met het onderwerp:
FW: zeer belangrijk
Een technische simultaanvertaler ontmaskert deze zinsnede ogenblikkelijk als: “Stop maar al met lezen! Wat volgt zijn een hoop nonsens die ik ook maar kreeg doorgestuurd”. Puur voor de educatieve waarde, zal ik hier echter doorgaan met de hoax-analyse.
De komende dagen, moet je heel erg alert zijn! “Open onder geen voorwaarde een mail met als bijlage “Invitation” van wie dan ook”. Het is een virus, die de “Olympische Fakkel” opent en de hele C-schijf van je computer leeg “brandt”.
U zegt? De Olypmische Fakkel? Ofwel schreef de auteur van deze mail mee aan de bijbel, alwaar hij zich vervolmaakte in crypto-taal, ofwel heeft hij gewoon een groot gevoel voor humor. De enige fakkels met olympische allure die ik doorgaans op mijn pc tegenkom, staan in vleeskleurige internetpopups. Hilariteit kent echter geen grenzen, want het virus zou de C-schijf leegbranden. De auteur heeft vast moeite met het onderscheid tussen een harde schijf en een DVD of CD-brander, maar toegegeven, een virus zou je C-schijf kunnen wissen. Maar als het zichzelf wilt verspreiden heeft het, net zoals een biologisch virus, bitter weinig aan het vernietigen van de gastheer. Het is een beetje als op iemands rug springen, hem een mes tussen de ribben planten, en vervolgens roepen dat-ie je ergens naar toe moet brengen.
Dit virus ontvang je van iemand, die jouw e-mail-adres in zijn/haar maillijst heeft staan (het kan gewoon van een bekende zijn, die zonder dat hij/zij het weet, ‘gebruikt’ wordt, daarom moet je deze mail naar al jouw contacten sturen. Het is beter deze mail 25 keer te ontvangen, dan de virus te openen.
Let vooral goed op die laatste regel in het vorig citaat: “Het is beter deze mail 25 keer te ontvangen… “ Neen, dat is het niet want deze mail is volledig nep, en het feit dat hij zich graag exponentieel vermenigvuldigd ziet, is an sich al verdacht.
Dit is het ergste virus, volgens CNN, en het is bevestigd door Microsoft, als het meest vernietigende virus ooit. Het virus is gisteren ontdekt door McAfee, en er is op dit moment geen “cure (medicijn)” voor dit soort virus.
Zet je tv aan. Wacht op het nieuws. Item nummer hoeveel gaat over een computervirus? Geen enkel? Dus de media vinden het niet nodig over het ergste virus ooit te berichtten? Dat moet een samenzwering zijn! Maar gelukkig is er nog altijd internet, het prototype van de vrije meningsuiting. Maar noch CNN, noch Microsoft, noch het gespecialiseerde antivirusbedrijf McAfee lijken het virus belangrijk genoeg te vinden voor zelfs maar een vermelding.
Het arsenaal aan hoax-clichés is bijna uitgeput, maar bij wijze van uitsmijter getuigt de schrijver graag nog even van puur technisch lekendom:
Dit virus vernietigt simpelweg de 0-sector van je harde schijf, waar ‘het-openen-de-informatie-van-de-harde-schijf’ begint.
Een meewarige glimlach tekent zich af op mijn gezicht. Het van bovenstaand citaat afdruipend digibetisme is bijna aandoenlijk.
STUUR DEZE E-MAIL NAAR IEDEREEN, DIE JE KENT, JE ZULT ONS ALLEMAAL EEN PLEZIER DOEN
Oh ja, bijna een cliché vergeten: de hoofdletters. En dan ook nog om te melden dat iedereen er bij gebaat is als deze mail zo veel mogelijk doorgestuurd wordt. De enige manier waarop men mij echter een plezier zou kunnen doen, is deze mail bij ontvangst naar de prullenmand te slepen. Wat zeg ik, de enige manier waarop men mij plezier zou doen, is niet een deel van Bill Gates’ fortuin te willen, niet eigenhandig de olieprijzen te verlagen en niet te geven om Rachel met hersenkanker. Het klinkt misschien hard, maar wat mij betreft mag dat kind gewoon sterven. Ik vrees echter dat dat ijdele hoop is, want om te sterven moet je eerst bestaan.